Her yıl gelişiyle nice manevî güzelliklerin yaşandığı, Müslümanlar olarak arınma ve yenilenme bilincimizin tazelendiği, af, mağrifet ve bereket mevsimi Ramazan ayına ulaşmış bulunuyoruz.
İslam vahyine ev sahipliği yapması ve Kur’an’ın ifadesiyle bin aydan daha hayırlı olan Kadir gecesini ihtiva etmesinden dolayı şerif kılınan Ramazan ayı, toplum içinde zengin – fakir ayrımını ortadan kaldırması, yardımlaşma ve dayanışma duygularının gelişmesine vesile olması ve kendine has oruç ve teravih namazı gibi ibadetlerle mü’minlerin manevi olgunluğa erişmelerine sayısız katkıda bulunması hasebiyle bizler için önem arz etmektedir. Gelişiyle gönüllerimizde yeni heyecanlar uyandıran bu kutlu ayın ve oruç ibadetinin önemi Kur’an-ı Kerim’de şöyle ifade edilmektedir: “O (sayılı günler), insanlar için bir hidayet rehberi, doğru yolun ve hak ile batılı birbirinden ayırmanın apaçık delilleri olarak Kur’an’ın kendisinde indirildiği Ramazan ayıdır.” (Bakara, 185), “Ey iman edenler! Oruç sizden önceki ümmetlere farz kılındığı gibi sizin üzerinize de farz kılınmıştır. Artık bu sayede, kötülüklere karşı kendinizi korursunuz” (Bakara, 183).
Ramazan ayının biz Müslümanlar için değeri, şüphesiz onun bir Kur’an ve oruç ayı olmasından kaynaklanmaktadır. Nitekim Müslümanlar olarak bu ayda okuyan herkesin zihninde ve kalbinde farklı, kalıcı ve derin izler bırakan Kur’an’ın getirdiği ilahi mesajı anlayıp hayatımıza rehber edinmeye ayrı bir önem veririz. Bu mübarek ayda, Kur’an ile buluşan mümin, Allah’a kul olma bilincine erişme ve Kur’ani ifadeyle üstünlük ölçüsü olan takva sahibi olma yolunda mesafe kaydetmektedir.
Bu ayda tutmuş olduğumuz ve Rabbimizin bizlere vermiş olduğu nimetlerin kadrinin bilinmesine vesile olan, insanda şükretme bilinci uyandırarak, yoksulların, biçarelerin halinden anlama şuuru veren ve maddenin esaretinden kurtararak “sabır” denilen en yüksek ahlaki bir erdeme eriştiren bir ibadet olan oruç, biz müminlere bu fani hayatın sunduğu geçici lezzet ve duygulardan vazgeçip sonsuza dek sürecek manevi derece ve nimetlere ulaşmanın imkanını sunar.
Aynı zamanda Ramazan ayı bizlere toplumsal yardımlaşma ve dayanışmanın en güzel imkanlarından biri olan ve toplumun sosyal yaralarını saran fitre ve zekat ibadetini hatırlatmaktadır. Sahip olduğu maldan infak ederek hem ibadetini gerçekleştiren, hem de muhtaçları sevindiren mümin, iftar sofralarıyla da cömertliğin, ikramın ve paylaşmanın örnekliğini sunmaktadır.
Ramazan ayı Kur’an’la buluşarak hikmet penceresinden varoluşu kavrama, oruçla sabır ve şükür eğitimi alma, zekat, infak ve ikramla imkanlarımızı yanı başımızdakilerle paylaşma mevsimidir. Ramazan aynı zamanda, öz denetim yaparak bizim durup düşünmemizi, kendimize dönmemizi, geçmişimizle yüzleşmemizi, geleceğimizi tasarlamamızı ve en önemlisi de kendimizi tanımamızı sağlamaktadır. İçinde barındırdığı ibadetler ve hikmet dolu gelenekleri ile Ramazan, bize hayatımızın asli çizgisinin ve genel idrak düzeyinin ne olması gerektiği konusunda bir tablo çizmekte, ömrümüzü kısa vadeli gündem maddeleriyle ve sonu gelmez hevesler uğruna boşa harcayıp heba etmememiz gerektiğini hatırlatmaktadır.
İnsanlık olarak huzura, sevgiye ve saygıya, yardımlaşmaya ve birbirimizi anlamaya ihtiyacımız olan bu günlerde, yeryüzündeki sosyal ve iktisadî dengesizlikler, çıkar kavgaları, insan eliyle üretilen felâketler neticesi acı ve ıstırap çeken, gözyaşı, şiddet, savaş ve yoksulluğun gölgesinde Ramazanı karşılayan din kardeşlerimizi unutmayalım ve onlar için de dua edelim. Ramazanın, hem gönül dünyamızda hem de toplum hayatımızda barışın, sevgi ve huzurun kaynağı, birlik ve bütünlüğümüzün harcı olduğunu unutmayalım.
Sevgili Peygamberimiz’in ifadesiyle “evveli rahmet, ortası mağfiret, sonu cehennem ateşinden kurtuluş” (İbn Huzeyme, Sahih, III, 191-192) olan Ramazan-ı Şerifin gönüllerimize huzur, yuvalarımıza ve ailelerimize bereket getirmesini, başta Almanya’da yaşayan Müslümanların ve İslam âleminin birlik ve beraberliğine, insanlığın hidayet ve barışına vesile olmasını Cenab-ı Mevlâ’dan niyaz ediyorum.
Prof. Dr. İzzet ER
DİTİB Genel Başkanı
Ramazan-ı Şerife Girerken
