ِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُلُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَاشْكُرُواْ لِلّهِ إِن كُنتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ
Kulluk Görevimiz, Şükür
(25/09/2015)
Kıymetli Kardeşlerim!
Yüce Allah, kâinatın en şerefli varlığı olan insana yeryüzünde ayrıcalıklı bir konum vermiş ve bunun bir sonucu olarak sayısız maddi ve manevi nimetler lütfederek bizleri şereflendirmiştir.
Bütün mahlûkatı yaratan Rabbimiz cömertlikte eşsizdir. O’nun gece gündüz demeden verdiği nimetler saymakla bitmez, tükenmez. İçtiğimiz sudan, tattığımız nimetlere kadar, bindiğimiz vasıtalardan, kullandığımız teknolojik ürünlerden, giydiğimiz kıyafetlere kadar her şey ama her şey onun bize bahşettikleridir. Gözümüz, kulağımız, gönlümüz, elimiz, ayağımız, aklımız, sağlığımız hep O’nun ikramıdır.
Değerli Kardeşlerim!
Bize hayatımızı, evlâdımızı, evimizi, barkımızı, malımızı, mülkümüzü, kısacası her şeyimizi bağışlayan Allah’a ne kadar teşekkür etsek az değil midir? Aslında insanın şükretme ihtiyacı yaratılışı gereğidir. Tertemiz fıtratını koruyan her insan, kendisine küçük bir iyilik yapana karşı bile vicdanen bir teşekkür borcu hissediyorsa, bütün nimetleri ikram eden Yaratanına karşı Hamd ve şükretmemesi nasıl düşünülebilir?
Yüce Yaratıcının ihsan ettiği bütün bu nimetlere karşı bizden beklediği de samimi bir kalp ile O’na yönelmemiz, nimetlerinin kıymetini bilmemiz ve kendisine şükredip kullukta bulunmamızdır. Bu konuda Yüce Rabbimiz “Ey iman edenler! Eğer siz ancak Allah’a kulluk ediyorsanız, size verdiğimiz rızıkların iyi ve temizlerinden yiyin ve Allah’a şükredin”1 buyurmaktadır.
Sevgili Peygamberimizi ayakları şişinceye kadar ibadete yönlendiren işte bu Allah’a şükretme duygusudur. Ne mutlu bizlere ki, biz bütün günahları bağışlandığı halde Rabbine şükretmekten asla vazgeçmeyen, daima minnettar bir kul olma gayretinde olan ve bu durum kendisine sorulduğunda “Ben şükreden bir kul olmayayım mı?”2 diye cevap veren bir Peygamber’in ümmetiyiz.
Aynı şekilde, O sevgililer sevgilisi (s.a.s), bizlere şükrün Müminin temel özelliklerinden biri olduğunu bakın nasıl haber vermektedir: “Mü’min’in her hali kendisi için bir hayır sebebidir. Böyle bir özellik sadece Mü’min’de vardır: Sevinecek olsa, şükreder; bu onun için bir hayır olur. Başına bir bela gelecek olsa, sabreder; bu da onun için bir hayır olur. ”3
Değerli Kardeşlerim!
Şükür, aslında bir kulluk bilinci, bir yaşama biçimidir. Kur’an’ın ifadesi ile Allah’a kul oluşun bir gereğidir. Bütün bunlara rağmen, Yüce Allah (cc), “Kullarımdan şükredenler pek azdır.”4 buyurarak, biri “şükür/teşekkür”, diğeri “küfür/nankörlük” olmak üzere gösterilen iki yoldan, şükür yoluna sımsıkı sarılmamızı ve şükreden bir kul olmamızı emretmektedir.
Unutmayalım ki, çağdaş dünyanın bize dayattığı ve İslam’ın temel ahlaki ve sosyal değerleri ile taban tabana zıt olan her türlü bencillik, hırs, daha da fazla tüketme şımarıklığından kurtulmak ve bizi kulluğumuzdan uzaklaştıracak bu problemlerle baş edebilmek ancak İslam’ın sunduğu ahlak sınırlarını muhafaza edebilmek ve şükür insanı olabilmekle mümkündür.
Hutbemi Sevgili Peygamber efendimizin bir duası ile bitirmek istiyorum. “Allah’ım! Sen’i anıp zikretmek, nimetine şükretmek, Sana lâyık ibadet etmek için bizlere yardım eyle.”5
Bizi tekrar Kurban bayramına ulaştıran Rabbimize hamd ediyorum. Ayrıca cemaatimizin içinden henüz bayramlaşmadığımız kardeşlerimizin bayramını ve Cumanızı da tebrik ediyorum.
1. Bakara, 2/172
2. Buhâri, Teheccûd, 6
3. Müslim, Zühd,64
4. Sebe’, 34/13
5. Ebu Dâvût, Vitir,26
