Aziz Müminler!
Okumuş olduğum ayet-i kerimede Yüce Allah şöyle dua etmeyi öğretmektedir: “Rabbim! Beni namaza devam eden bir kimse eyle. Soyumdan da böyle kimseler yarat. Rabbimiz! Duamı kabul eyle.”[1]
Kur’an-ı Kerim’de Allah’ın varlığının ve kudretinin delillerinden[2] biri olarak sunulan aile, neslin devamını esas alan rahmet ve sevgi kaynağıdır. Çocuklar ise aile yuvasında Cenab-ı Hakk’ın hem hediyesi hem de emaneti konumundadır.
Muhterem Müminler!
Sağ kulağına ezan ve sol kulağına kamet okuyarak güzel bir isim verdiğimiz çocuklarımızı helal rızık ile besleyerek büyütmek nasıl anne-baba olmanın gereği ise imanı ve İslam’ı öğretmek suretiyle güzel bir terbiye vermek de anne-babanın ortak sorumluluğundadır.
Çocuklarımızın dünya hayatlarını imar etme konusunda çaba ve desteğimizi sürdürürken ahiret hayatlarını da ihmal etmemeliyiz. Temyiz çağına gelen çocuklara yaşına ve seviyesine uygun üslupla İslam, iman ve ahlak esasları öğretilmeli, inandığı hususlar, ibadetler ve ahlaki prensipler de kademe kademe hayata aktarılmaya başlanmalıdır.
Peygamberimiz bir hadis-i şeriflerinde “Çocuklarınıza yedi yaşına geldiklerinde namaz kılmalarını öğütleyiniz”[3] buyurmaktadır. Asıl sorumluluk ise ergenlik çağında başlar. Bununla birlikte bu çağa gelmeden ibadetlerle tanışan çocuklar sorumluluk ile beraber kulluk vazifelerine yabancılık çekmiş olmayacaklardır. Atalarımızın “Ağaç yaşken eğilir.” sözü de bu gerçekliği ifade etmektedir.
Değerli Müminler!
Çocuklara huzurlu bir aile ortamı sağlamak da anne-babanın temel görevlerindendir. Zira huzurlu bir aile ortamı, çocuğun eğitimi ve kişilik gelişimi için önemlidir. Karşılıklı sevgi ve saygının olduğu yerde çocuk kendini güven içinde hissedecektir. Zira aile toplumun, çocuklar da ailenin teminatıdır.
Muhterem Müminler!
Çocuklarımızın Kur’an ve Peygamberimiz (s.a.s)’in örnek hayatı ile tanışıp buluşmaları için dernek ve camilerimizde “Kur’an-ı Kerim ve Temel Dini Bilgiler Kurslarımız okullarla birlikte eğitime başlıyor.
Geliniz, evlatlarımızı Kur’an’ın rahmet yüklü mesajlarıyla buluşturalım. Evlatlarımızın Yüce Rabbimiz ile sağlıklı bir bağ kurmalarını sağlayalım. Minik yüreklere Efendimizin sevgi ve muhabbetini nakşedelim. Onların, ibadetin huzur ve neşesini keşfetmelerini sağlayalım. İnsani ve ahlaki erdemleri öğrenmelerine öncülük edelim.
Sözlerime Peygamber Efendimiz (s.a.s)’in bir hadis-i şerifiyle son veriyorum: “Hiçbir anne baba, çocuğuna güzel terbiyeden daha kıymetli bir bağışta bulunmamıştır.”[4]
Aysun Uğur
Koblenz Bayan Din Görevlisi
[1] İbrahim, 14/40.
[2] Rum, 30/21.
[3] Ebu Davud, Salat, 26.
[4] Tirmizî, Birr, 33; İbn Hanbel, IV, 77
