إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْۚ
وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ
Aziz Kardeşlerim!
Yaratılıştan sahip olduğumuz yüce değerlerin bir tanesi de sevgidir. İnsan hayatı sevgiden münezzeh değildir. Önemli olan, kişinin sevdiğini Allah için sevmesi ve böylece ulvi bir gaye hedeflemesidir.
Peygamber Efendimiz (s.a.v); İman etmedikçe cennete giremezsiniz, birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olmazsınız”2 buyurarak olgun bir imana sahip olabilmek için mü’minlerin birbirlerini Allah için sevmeleri gerektiğini vurgulamıştır.
Kur’an ve sünnette, insana ve insani değerlere zarar verebilecek hususların yasaklandığı görülür. Yüreği sevgi ile dolan Allah Resulü bir Hadis-i Şeriflerinde: “Müslüman, elinden ve dilinden insanların emin olduğu kimselerdir.”3 “Küçüklerine merhamet ve sevgi, büyüklerine saygı göstermeyen bizden değildir.”4 buyurarak, insanlar arasındaki ilişkilerin temelini sevgi ve saygı üzerine kurmuştur.
Aziz Müminler!
İnsanları sevmek, onlara yardımcı olmak; dini, milleti, örfü, makamı, mevkii ne olursa olsun; her insana Allah’ın kulu olduğu için saygı duymak, bize insan olduğumuzu hatırlatan güzel duygulardır. Toplumların millet olması, bu güzelliklerle yaşamasıyla mümkündür. Bir toplumda insanlar birbirinin derdine koşmuyor, birbirinin derdinden, ızdırabından sıkıntı duymuyorsa, o toplum vefa ve kardeşlik duygularını, toplum olma özelliğini yitirmiş demektir.
Muhterem Müminler!
İnsanlığın mutluluğunu, barışını ve güvenini sağlayacak en büyük gücün sevgide saklı olduğunu unutmayalım. İnsanlık barış, huzur ve mutluluk istiyorsa; insanların gönüllerine sevgi tohumları ekilmelidir. Unutulmamalıdır ki, insanlar arasında olması gereken dostlukların azalması, ona bağlı olarak kin, öfke, şiddet ve düşmanlıkların artması çoğu kez sevgi eksikliğinden kaynaklanmaktadır. Oysa sevgi olsa, öfkeler diner, düşmanlık duyguları biter.
Aziz Kardeşlerim!
Hiç şüphesiz birbirlerini sırf Allah rızası için seven kişilerden oluşan toplumlarda huzur ve mutluluk meydana gelir.
Birbirlerini sırf Allah için seven kişileri Allah-ü Teala’nın da seveceğini Rabbimiz kudsi hadiste şöyle belirtiyor; “Sırf benim için birbirini seven, benim rızam için toplanan, benim rızam uğrunda birbirini ziyaret eden ve sadece benim rızam için sadaka verip iyilik edenler, benim sevgimi hak ederler.”5
“Benim rızam uğrunda birbirlerini sevenler için peygamberlerin ve şehitlerin bile imreneceği nurdan minberler vardır”6 buyuruyor. Sevgili Peygamberimiz (s.a.v) de; “Mahşer günü Allah’ın Arşının gölgesinde barınacak yedi sınıf insanı” sayarken birbirlerini Allah için sevenleri ilk sıralarda zikretmiştir.
Kardeşlerim!
Sözlerimi gönül sarayını sevgi ile ören Hz. Mevlana’nın şu sözü ile bitiriyorum: “Sevgi; acıyı tatlıya, toprağı altına, hastalığı şifaya, zindanı saraya, belayı nimete, kahrı rahmete dönüştürür.”
Ne mutlu sevdiğini Allah için sevip de Allah tarafından da sevilenlere.
Mustafa Keskin
Waltrop DİTİB Mimar Sinan Camii Din Görevlisi
1. Hucurat suresi 49,10
2. Müslim, îman 93-94, Tirmizî, Et'ime 45, Kıyamet 56
3. Tirmizî, Îmân, 12; Nesâî, Îmân, 8
4. Ebu Davut, Edep, 58
5. Muvatta’, Şa’r 16
6. Muvatta’, Şa’r 16
